Dag 3: La Giettaz - Péone

Dat is lekker uitgerust wakker worden, acht uur aan een stuk geslapen en een prachtig uitzicht op de omliggende bergen vanuit mijn kamerraam. Direct vanaf mijn overnachtingsplek is het voor iedereen die ook maar een klein beetje van motorrijden houdt een grote speeltuin. Na ongeveer een uurtje kom ik een dal en gooi ik de Speed Triple en mezelf vol bij de plaatselijke Carréfour. De weg vervolgt zich dan eerst nog door het dal met aan weerszijden machtige rotsconstructies, die je op sommige momenten een lichtelijk gevoel van claustrofobie kunnen geven. Dan beklim ik de Col du Télégraphe. In de ochtend was het al top, maar dit is helemaal een feest. Het asfalt is ook goed en het rijdt hier zo mooi en lekker dat je op het moment een beetje het gevoel voor tijd verliest. Jammer dat je daar eerst 1000+ km voor moet rijden. Dan volgt de overtreffende trap met de Col du Galibier met een hoogte van 2642 meter. Wat een uitzicht. De weg omhoog was ook aardig spannend, daar een klein stuurfoutje soms al fataal zou kunnen zijn. Ik ga dan ook op een rustig tempootje de berg op. De weg naar beneden is daarentegen erg snel en laat op een verantwoorde manier bochtensnelheden van boven de 100km/h toe, dat laat het bloed wel sneller stromen. Vanuit het Parc national des Écrins rij ik het Parc natural régional du Queyras in naar de Col de Vars. Even later stop ik nog even bij een beekje langs de weg om me op te frissen toen ik opeens een regenbui over me heen kreeg. Ach ik was toch al nat. Van het ene naar het andere natuur park rij ik daarna Parc national du Mercantour in waar ik langs de weg nog marmotten spot! Grappig. Ik had besloten om nog even door te rijden omdat de weersvoorspelling voor morgen niet zo best was. Op de Col de la Cayolle krijg ik alvast een voorproefje maar gelukkig was het maar een plaatselijk buitje zoals je ze veel hebt in de bergen. Een andere reden om nog even door te gaan is het feit dat je wat later op de dag minder wielrenners aan het ontwijken en auto's aan het inhalen bent. Ik verklaarde wielrenners altijd voor gek om zulke bergen op de fietsen, een stuk waar ik max. twee uur over doe hebben zij een hele dag voor nodig. Zo zie je toch vrij weinig? Vandaag ben ik echter een klein beetje van gedachten veranderd omdat ik me opeens goed kan voorstellen wat een heerlijk gevoel het kan geven als je eenmaal dié berg getrotseerd hebt! Rond een uur of 8 vond ik het wel tijd om op zoek te gaan naar een slaapplek. Juist op dit moment heb ik natuurlijk geen ontvangst waardoor booking.com me niet kan helpen. De eerste hotels die ik vraag zitten vol, "Je bent een beetje laat, het is 13 augustus, hoogseizoen" krijg ik te horen. Een uurtje later heb ik toch wat gevonden, iets boven mijn budget maargoed ik was het zat voor vandaag. Het uitzicht vanuit de hotelkamer is daarentegen wel wederom bijzonder (zie foto). Ik denk dat ik na vandaag en de vele Col's wel kan zeggen dat Frankrijk mij zeer positief verrast heeft. Ik had tot kort geleden geen idee wat dit plekje op de kaart te bieden had, maar wat een waanzinnig mooi gebied. Het enige dat ik jammer vind is dat 99% van de Fransen geen woord Engels spreekt en dat mijn Frans ook niet om over naar huis te schrijven is, waardoor een beetje gesprek al snel te veel gevraagd is. Misschien een goede reden om mijn Frans wat op te krikken. Nog even lezen en dan het bedje in. Morgen op het programma: Route des Grandes Alpes afrijden en duik nemen in de middellandse zee!

Afgelegde afstand: 365,1km
Rijtijd: 7:16 uur
Gemiddelde snelheid: 47km/h
Maximumsnelheid: 137km/h