Dag 13: Heiligenblut - Nürnberg

Zo, wat was ik blij dat ik de Grossglocker Hochalpenstrasse voor vandaag had bewaard. Het was vandaag prachtig weer en dit was zeker niet iets waar je je doorheen moet haasten. Ik was al vroeg was dus het was nog lekker rustig. De website zegt over deze weg: "48 kilometers of pure driving pleasure", verder is er een speciaal 'bikers point' en allerlei andere voorzieningen. Het asfalt is in perfecte staat. Het is (bijna) uitsloverij om op deze plek en deze hoogte zulke geniale wegen te bouwen. Onderweg eet ik nog een Kaiserschmarrn, waar ik al tijden trek in had, met een uitzicht over de gletsjer. Daarna vervolg ik mijn weg waarbij ik uitgebreid mijn tijd neem. De prijs is niet niks, 24,50 voor motoren en 34,50 voor auto's, maar dit is écht een uitje, absoluut een aanrader. Dan zet ik mijn navigatie op Berchtesgaden om wellicht een kijkje te gaan nemen in het Kehlsteinhaus / 'Eagle's nest'. Onderweg rij ik langs verschillende Oostenrijke plaatsjes waar ik al eens ben geweest en wordt zo tijdens mijn rit herinnerd aan van alles en nog wat. Grappig hoe je dingen weet te herinneren waar je jaren niet aan heb gedacht. Iets over drieën kwam ik aan bij de parkeerplaats van het Kehlsteinhaus. Het was bloedheet en ik zat te twijfelen of ik wel een kijkje zou nemen. Je moet namelijk een busticket kopen die je naar een hoger plateau brengt waar je dan vervolgens door een tunnel loopt en een lift neemt voordat je er bent. Gelukkig waren er lockers zodat ik mijn helm en andere ongemakken van een reizigende motorrijder kwijt kon en daarom heb ik toch maar een ticket gekocht. Ik ben er nu toch. Het is wel een grote toeristische toestand, je hoort allerlei verschillende talen en voor mij staan een zooitje luide Polen (of iets in die richting), allemaal met een fles drank in de hand. Het sfeertje hier past voor mij niet helemaal in deze situatie thuis maar ik probeer het allemaal te negeren en in mijn hoofd denk ik aan hoe het er hier aan toeging in de oorlogsjaren. In de bus luister ik een man af die tegen zijn gesprekspartner verteld over 'het kamertje naast de lift' waar een u-boat motor de desbetreffende lift zou aansturen. Deze lift, van een soort koper/goud is erg indrukwekkend en brengt je 124m hoger tot recht in het Kehlsteinhaus. Naar mijn mening had het veel interessanter kunnen zijn als er een rondleiding had geweest of als het enigszins in originele staat bewaard had gebleven. Nu was het een ordinair restaurant geworden waar de vele toeristen zaten te eten en drinken. Toch gefascineerd door de historische waarde van het gebouw loop ik een rondje en maak wat foto's. Ik zie voor me de foto's van de schouw waar je Hitler met Eva Braun ziet staan en vind het een vreemd idee om hier nu ook te staan. Het uitzicht uit de ramen is ook fenomenaal. Verder heb ik het al redelijk gauw gezien en pak diezelfde indrukwekkende lift weer naar beneden. Leuk om er geweest te zijn, maar toch ook wel een beetje een tegenvaller. Als je in de buurt ben zou ik wel een kijkje gaan nemen maar een grote omweg hoef je er niet voor te maken. Hierna zet ik koers naar Salzburg waar ik nog een Wiener schnitzeltje wil eten en wat van de stad wil zien om dan in de avond nog een uur of twee te rijden. Al na 5 minuten in Salzburg sta ik vast in het drukke verkeer, en nog steeds zo heet en in volle bepakking is dat geen pretje. Ik heb spijt en wijzig de plannen. Navigatie op 'naar huis' en gaan! Al snel rij ik weer in Duitsland en ga de snelweg op naar München. Dan volgt een dramatische rit van twee uur in de file, in de regen  door auto's manoeuvrerend. Dan vind ik het wel mooi geweest en boek een hotelletje. Echter daar aangekomen blijkt dat alles dicht is en dat je niet meer kunt inchecken.. Gelukkig kon ik deze wel annuleren. Het was alleen inmiddels alweer 22:00 dus een nieuwe overnachting zoeken zou lastig worden. Ik vind een ander hotel via booking.com in Nürnberg waar je tot 23:00 kunt inchecken. Dat moest wel lukken dacht ik! Na gereserveerd te hebben typ ik het adres in op de navigatie, en ja hoor, nog langer dan een uur rijden. Ik zet het gas erop en maak er het beste van. Ondertussen begint het weer met bakken te regenen en ik moet mijn snelheid laten zakken. Hard rijdend in de regen met tijdsdruk levert aardig wat stress op kan ik je zeggen. Ik ga van de weg af en besluit het hotel te bellen. Goede keuze, ik krijg een code waarmee ik de deur kan openen en mijn hotelsleutel kan krijgen ná inchecktijd. Ik rij rustig verder en kom om 23:30 in het hotel aan midden in de stad. Ik val bijna direct in slaap.